Definicja Ortostatyczna Hipotonia

Co to jest Hipotonia ortostatyczna: Hipotonia ortostatyczna to spadek ciśnienia skurczowego o więcej niż 20 mmHg albo spadek ciśnienia rozkurczowego o powyżej 10 mmHg po 3 minutach pionizacji, a więc przyjęciu pozycji stojącej z siedzączej. Ciężka hipotonia ortostatyczna jest w najwyższym stopniu uciążliwym symptomem niewydolności układu autonomicznego i charakteryzuje się niezdolnością do przebywania w pozycji stojącej poprzez dłużej niż kilka sekund albo do chwili wystąpienia omdlenia. System hipotonii ortostatycznejPrzyjęcie pozycji stojącej skutkuje natychmiastowe przemieszczenie znacznej ilości krwi nawet do 1 litra do niżej położonych części ciała. Dodatkowo po ok. 10-15 min po pionizacji dochodzi do ok. 15% pomniejszenia osocza spowodowanego przenikaniem osocza do przestrzeni śródmiąższowych. U osób zdrowych zmiany objętości krwi krążącej i ciśnienia tętniczego po przyjęciu pozycji stojącej rejestrowane są poprzez baroreceptory niskociśnieniowe i wysokociśnieniowe a w dalszym ciągu analizowane w ośrodkach pnia mózgu kontrolujących układ sercowo-naczyniowy w rezultacie czego dochodzi do wzrostu napięcia naczyniowego, kurczliwosci mięśnia sercowego i czynności pracy serca. Taki system zapobiega wytąpienia omdlenia u osoby zdrowej. U osób u których zaburzone są powyższe systemy w rezultacie pionizacji i zaburzonej czynności autonomicznego układu nerwowego, nadreaktywności serca i naczyń krwionośnych na stymulację współczulną dochodzi do wystąpienia objawów hipotonii ortostatycznej. Symptomy Kluczowym symptomem hipotonii ortostatycznej są zawroty głowy i zaburzenia widzenia. Jednak nie u wszystkich choryb te symptomy występują. U wielu chorych występuje ból karku (ból wieszakowy) w pozycji stojącej i czasami symptomy dolegliwości niedokrwiennej mięśnia sercowego. Leczenie Leczenie farmakologiczne i niefarmakologiczne pozwala w znacznym stopniu złagodzić symptomy hipotonii ortostatycznej. Fundamentalnym warunkiem skutecznego leczenia hipotonii ortostatycznej jest nauka chorego i unikanie środków mogących obniżać ciśnienie tętnicze. Hipotonię nasilają: azotany leki przeciwnadciśnieniowe leki moczopędne leki trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne Hipotonii ortostatycznej przeciwdziała:wysiłek fizyczny spożycie posiłku spożycie alkoholu wysoka temp. otoczenia Słaba wydolność fizyczna sprzyja hipotonii dlatego należy dążyć do regularnej, umiarkowanej aktywności fizycznej. Nie wolno dopuścić do odwodnienia organizmu. U chorych z hipotonią ortostatyczną regularnie dochodzi do zależnej od pozycji ciała pomniejszenia objętości krwi krążącej, dlatego także w leczeniu ortostatycznych zmian ciśnienia tętniczego skuteczne jest zakładanie nogi na nogę i uciskanie jamy brzusznej poprzez zgięcie tułowia. W nie wszystkich sytuacjach celowe jest wykorzystywanie pończoch uciskowych, które ograniczają liczba krwi gromadzącej się w żyłach kończyn dolnych i przenikanie osocza do przestrzeni śródmiąższowych. Podobne działanie na układ trzewny można uzyskać zakładając pas brzuszny. U chorych z hipotonią ortostatyczną wykorzystuje się farmakologiczne i niefarmakologiczne wpływ na gospodarkę sodową ustroju. Pomocne może być powiększenie podaży sodu w diecie. Od wielu lat fundamentalnym lekiem w terapii hipotonii jest fludrokortyzon glikokortykoid o właściwościach mineralokortykoidu, który powiększa wchłanianie zwrotne sodu z moczu poprzez co powiększa ciśnienie krwi i objętość osocza. Kofeina jest nieselektywnym antagonistą receptora adenozyny. Wywiera znaczące słabsze od innych leków działanie podwyższające ciśnienie tętnicze krwi