Definicja Krótkowzroczność

Co to jest Krótkowzroczność: Krótkowzroczność (z łaciny myopia) jest jedną z przeważnie spotykanych wad refrakcyjnych oka ludzkiego. Szacuje się, że cierpi na nią 30% Europejczyków i aż 60 % Azjatów a pierwsze oznaki krótkowzroczności pojawiają się przeważnie w pierwszych 20 latach życia, przeważnie w momencie szkolnym. Jest kilka stopni krótkowzroczności, im wyższy stopień, tym elementy znajdujące się w pewnej odległości są bardziej zamazane i potrzebujesz silniejszych okularów.odznacza się cztery stopnie krótkowzroczności: niska krótkowzroczność do -3,0 dioptrii - pojawia się zazwyczaj ok. 10 r.ż. i stabilizuje się wspólnie z ustaniem wzrostu oka ok. 20 r.ż. średnia krótkowzroczność od -3,0 do -6,0 dioptrii krótkowzroczność ta rozpoczyna się zazwyczaj we wcześniejszym okresie życia wysoka od -6,0 do -9,0 dioptrii pojawia się regularnie we inicjalnym dzieciństwie bardzo wysoka krótkowzroczność -9,0 dioptrii Przy wysokiej krótkowzroczności w późniejszym okresie życia mogą wystąpić zmiany zwyrodnieniowe naczyniówki, siatkówki i ciała szklistego. W krótkowzroczności wysokiej istnieje powiększone ryzyko odwarstwienia siatkówki. Powody Krótkowzroczność może być rezultatem: zbyt długiej osi gałki ocznej (krótkowzroczność osiowa) zbyt wypukłej krzywizny poszczególnych przedmiotów układu optycznego (krótkowzroczność krzywiznowa) zbyt dużej siły łamiącej układu optycznego oka (krótkowzroczność refrakcyjna) Wszystkie te powody wywołują, iż promienie świetlne, które w nieakomodującym oku zdrowym ogniskowane są na siatkówce, w nieakomodującym oku krótkowzrocznym ogniskowane są przed siatkówką w rezultacie czego, powstaje obraz nieostry. Krótkowzroczność jest dziedziczna i jest regularnie rozpoznawana u dzieci w wieku 8-12 lat. W momencie dojrzewania gdy następuje gwałtowny przyrost, krótkowzroczność pogarsza się. W wieku 20-40 lat może się nieznacznie zamieniać. W ujawnieniu się krótkowzroczności sporą rolę odgrywa częste powtarzanie czynności wymagających patrzenia z bliska poprzez dłuższy czas (na przykład czytanie, robota na komputerze). U kobiet mających predyspozycje do stworzenia tej wady wzroku, faktorem, który może przyczynić się do jej pogorszenia jest ciąża. Symptomy Konieczność wytężania wzroku, aby przeczytać, obejrzeć coś w większej odległości, trudności z ostrym widzeniem w nocy, zamazany obraz w oddali. Osoby posiadające taką wadę widzą wyraźnie z bliska, z kolei odległe elementy są zamazane gdyż oko jest zbyt długie i obraz jest ogniskowany przed siatkówką zamiast na niej. Krótkowidz by dobrze zobaczyć element przysuwa element bliżej oczu i nie potrzebuje szkieł korekcyjnych, z kolei patrząc daleko widzi nieostro i w odróżnieniu do dalekowidza oko nie może tego wyrównać akomodacją. By ostrzej widzieć krótkowidz mruży oczy, "obcinając" w ten sposób kręgi rozproszenia na siatkówce skąd pochodzi nazwa krótkowzroczności (z grec. myopia = mrużyć). Leczenie Korekcja okularowa To jest najpowszechniej użytkowana forma wyrównywania typowych wad refrakcji takich jak krótkowzroczność. Dobór odpowiednich okularów, już w 1-2 roku życia pomaga wyrównać wadę wzroku w razie zeza u dzieci. Do korekcji widzenia w krótkowzroczności stosuje się soczewki sferyczne wklęsłe (minusy), które wydłużają ogniskową soczewki oka, a tym samym przemieszczają pkt. skupienia promieni do tyłu - tak, iż trafiają one na siatkówkę. Soczewki kontaktowe W większości przypadków okulary dają się z powodzeniem zastąpić poprzez adekwatnie dobrane szkła kontaktowe. Aktualnie popularny jest spory wybór soczewek kontaktowych, które powinny zostać wybrane dla Ciebie w zależności od wady wzroku i po konsultacji z lekarzem okulistą. Szczegółowe wiadomości na ten temat prezentujemy w dziale poświęconym soczewkom kontaktowym. Implanty soczewkowe Od niedawna krótkowidzom wszczepia się elastyczne implanty soczewkowe (soczewki wszczepiane wewnątrzgałkowo tak zwany IOL - intra ocular implant), podobne do użytkowanych przy operacjach zaćmy. W trakcie zabiegu przeprowadzanego w miejscowym znieczuleniu soczewkę pacjenta zastępuje się implantem lub wprowadza pomiędzy nią a rogówkę sztuczną soczewkę o odpowiedniej mocy. Implant można później wymienić na silniejszy lub słabszy. Wadą tej sposoby było do niedawna to, iż sztuczna soczewka nie ma umiejętności akomodacji (przystosowywania się do ostrego widzenia zarówno z bliska, jak i z daleka). Sposób ta nie znajduje także wykorzystania u małych dzieci z racji na przyrost gałki ocznej. Chirurgia refrakcyjna Chirurgia refrakcyjna jest nowym kierunkiem w mikrochirurgii okulistycznej mającym na celu redukcja albo całkowite uniezależnienie osób z wadą wzroku od okularów albo soczewek kontaktowych. Chirurgia refrakcyjna obejmuje zabiegi operacyjne korygujące wady wzroku przez chirurgiczną zmianę krzywizny rogówki w obrębie źrenicy. Chirurgia refrakcyjna koryguje ogniskowanie obrazu na siatkówkę dzięki: wykonania promienistych nacięć rogówki (keratotomia promienista) wymodelowania odpowiedniej krzywizny rogówki przy wykorzystaniu lasera excimer (PRK, LASIK) Keratotomia promienista była sposobem popularną w latach 70 polegającą na wykonaniu w rogówce kilku głębokich nacięć (do 95 procent jej grubości) promieniście wokół źrenicy w celu zmiany jej siły ogniskowania promieni świetlnych. W trakcie gojenia rogówka spłaszcza się, dlatego sposób ta pasuje tylko dla krótkowidzów (od -2 do -8 dioptrii) i osób z krótkowzrocznością i astygmatyzmem. Rezultat operacji zależy w dużej mierze od doświadczenia i precyzji okulisty, który robi cięcia ręcznie. Wadą sposoby jest kilkunastodniowy moment gojenia. U ok. 10 do 30 procent pacjentów po zabiegu nadal potrzebuje okularów (tyle iż słabszych), aby widzieć faktycznie ostro. Regularnie po kilku, kilkunastu latach po zabiegu pacjent znowu musi nosić okulary, tym wspólnie do bliży bo nacięta rogówka spłaszcza się z czasem doprowadzając do dalekowzroczności. Część pacjentów skarży się także na osłabienie ostrości wzroku z upływem dnia. RK jest najtańszym zabiegiem korygującym krótkowzroczność i w najwyższym stopniu ryzykownym dlatego także w Polsce, podobnie jak na świecie, odchodzi się od tej sposoby. Sposoby laserowe Obecnie przeważnie użytkowanymi procedurami chirurgii refrakcyjnej są procedury przy wykorzystaniu lasera excimerowego - PRK i LASIK. Sposoby laserowe polegają na wykorzystaniu lasera excimerowego ( excited dimer= wzbudzona cząstka) do zmiany krzywizny rogówki. Laser excimerowy wytwarza zimną, pulsacyjną wiązkę promieniowania ultrafioletowego o długości fali 193 nonometr a z każdym pulsem laser rozbija molekularne połączenia komórek rogówki z dokładnością do 0,25 mikrona. Regularnie tylko usuwanie 50 mikronów tkanki rogówki ( jest to około 1 grubości włosa) wystarcza, by uzyskać odpowiednią rozmiar korekcji wady wzroku. Laser excimerowy emituje zimne światło, które nie oparza tkanki rogówki, co stanowi jego dodatkowy atut. LASIK ( laser assisted in situ keratomileusis) a więc laser w miejscu keratomilozy jest techniką dwuetapową, której celem jest wymodelowanie powierzchni rogówki tak by mogła ona właściwie ogniskować obraz na siatkówkę. W pierwszym etapie, przy użyciu specjalnego instrumentu zwanego mikrokeratomem, odcinany jest częściowo wierzchni płatek rogówki i odwrócony na bok (tak jak wieczko od konserwy). W dalszym ciągu w drugim etapie promień lasera excimer dokładnie modeluje odkrytą powierzchnię rogówki a po zakończeniu pracy lasera płatek rogówki jest z powrotem ułożony na swoim miejscu. Sposób ta pozwoliła wyeliminować naruszenie budowy anatomicznej rogówki i poszerzyć zakres korygowanych wad. W momencie pooperacyjnym pacjent nie odczuwa bólu jedynie łagodny dyskomfort trwający kilka godz.. Nie jest zmuszony do noszenia opatrunku, co umożliwia operowanie równocześnie obu oczu. Przy tej technice moment rekonwalescencji trwa zazwyczaj kilka dni, w przeciwieństwie do PRK, gdzie ten moment trwać może kilka tygodni. Sposobem LASIK możemy korygować krótkowzroczność do -13,0 dioptrii. PRK (photo - refraktive keratectomy) nazywana odmiennie keratektomią fotorefrakcyjną jest zabiegiem na rogówce, którego celem jest odpowiednie wymodelowanie promieniem lasera centralnej powierzchni rogówki tak by ogniskowała ona obraz dokładnie na powierzchnię siatkówki. Usuwanie cienkiej warstwy tkanki rogówki pozwala na jej spłaszczenie albo uwypuklenie i zmianę siły skupiającej całego układu optycznego oka. Bezpośrednio przed zabiegiem, po znieczuleniu oka, usuwa się mechanicznie nabłonek rogówki, a laser działa na głębsze jej warstwy. Po zabiegu oko musi być chronione opatrunkiem a pacjent może odczuwać niewielkie choroby bólowe. U 10-20 procent pacjentów ból może utrzymywać się jednak nawet poprzez kilka tygodni. Ostateczny kształt rogówki określa się po mniej więcej pół roku i dopiero wtedy można w pełni ocenić konsekwencje zabiegu. Dość regularnie, raczej u pacjentów z sporą wadą istnieje niebezpieczeństwo, iż w trakcie gojenia rogówka przybierze kształt inny od zamierzonego co może z czasem doprowadzić na przykład do stworzenia trudnego do korekcji astygmatyzmu. Zdecydowana poprawa ostrości widzenia następuje tuż po zabiegu, lecz całkowitą stabilizację osiąga się po kilku tygodniach. Sposobem PRK możemy korygować krótkowzroczność od -1,0 do -8,0 dioptrii. Skuteczność ta sięga 95%-98%, ale w razie większych wad znacząco maleje. Sposobem PRK nie można operować obu oczu równocześnie i niezbędna jest trzymiesięczna przerwa. Wadą wszystkich opisanych metod jest ich nieodwracalność. Jeżeli coś pójdzie źle, trudno to naprawić. Wszystkie zabiegi laserowe (PRK, LASIK) wykonuje się ambulatoryjnie w znieczuleniu miejscowym. Podlegają one jednak pełnym rygorom zabiegów chirurgicznych. Przeciwwskazaniem do wykonania laserowej korekcji wady wzroku są: wiek poniżej 21 lat brak stabilizacji wady jaskra zaćma odwarstwienie siatkówki stany zapalne oczu stożek rogówki i zmiany na rogówce niedobór wydzielania łez cukrzyca dolegliwości tkanki łącznej (tak zwany kolagenozy) - na przykład reumatoidalne zapalenie stawów, sklerodermia, toczeń, guzkowe zapalenie tętnic, łuszczyca, zespół Sjogrena dolegliwości autoimmunologiczne dolegliwości przebiegające z osłabieniem odporności organizmu atopia i mocne alergie aktywne dolegliwości infekcyjne osobnicza skłonność do tworzenia przerośniętych blizn, nazywanych bliznowcami wszczepiony rozrusznik serca ciąża i moment karmienia Przed zabiegiem laserowej korekcji wzroku nie wolno: nosić soczewek kontaktowych miękkich poprzez 3 tygodnie a twardych poprzez 4 tygodnie spożywać napojów alkoholowych minimum 48 godz. przed korekcją korzystać kosmetyków 24 godz. przed zabiegiem Jeżeli stosujesz doustne środki antykoncepcyjne, prosimy, nie odstawiaj ich w momencie 3 miesięcy przed i po zabiegu