SKUTKI ŻYLAKI KOŃCZYN DOLNYCH PRZYCZYNY.
Definicja Dolnych Kończyn Żylaki co to znaczy. Czym jest nieodwracalnemu poszerzeniu, wydłużeniu i.

Czy przydatne?

Definicja Dolnych Kończyn Żylaki

Definicja z ang. Lower leg varicose veins, z niem. Varizen der unteren Extremitäten.

Co to jest Żylaki kończyn dolnych: Żylakami kończyn dolnych nazywa się żyły, które uległy nieodwracalnemu poszerzeniu, wydłużeniu i poskręcaniu z wyjątkiem ich wielkości. Żylaki obejmują żyły powierzchowne (umiejscowione tuż pod skórą) i tak zwane żyły łączące (tak zwany perforatory) a więc naczynia żylne biegnące między żyłami powierzchownymi a układem żył głębokich. Żylaki kończyn są poważną przewlekłą chorobą, która wymaga leczenia z wyjątkiem wieku pacjenta. Żylaki kończyn dolnych stanowią jedno z zespołu przewlekłej niewydolności żylnej kończyn dolnych (przewlekłej dolegliwości naczyń żylnych) i lekceważone mogą doprowadzić po latach do trudno gojących się owrzodzeń podudzi. Pierwotnie postawione poprawne rozpoznanie i adekwatnie inicjalnie włączone leczenie w ważnym stopniu zmniejszają wydatki socjalne i ekonomiczne tej dolegliwości. Symptomy Żylaki mają charakterystyczny wygląd. Zazwyczaj są pogrubiałe, poskręcane, paciorkowato rozszerzone, sine albo błękitne, wyraźnie powiększające się w okresie stania. Przeważnie lokalizują się na tylnej powierzchni łydki i na wewnętrznej stronie kończyny dolnej między kostką a pachwiną. Żylakom towarzyszy także uczucie dyskomfortu, ciężkości albo bólu nóg, a również ich obrzęki pojawiające się pod koniec dnia albo po długotrwałym staniu. Powody Wszystkie żyły w kończynach dolnych wyposażone są w zlokalizowane co kilka centymetrów zastawki, które uniemożliwiają cofanie się krwi w kierunku stóp, zapewniając poprawny kierunek jej przepływu. Jeśli zastawki nie działają poprawnie, krew spływa w dół pod wpływem siły grawitacji i zalega w żyłach kończyn dolnych, powodując ich stopniowe rozszerzenie i stworzenie żylaków. Występowanie żylaków kończyn dolnych jest ściśle powiązane z różnymi powodami jednak fundamentalnym zaburzeniem jest brak równowagi między ciśnieniem krwi w naczyniach żylnych a wytrzymałością ich ściany . Pod względem systemu powstawania wyróżniamy: żylaki pierwotne powstające bez znanej powody żylaki wtórne, powstające w konsekwencji przebytego w przeszłości zapalenia żył, ucisku na spore naczynia żylne na przykład poprzez guzy nowotworowe albo także występowanie wrodzonych przetok tętniczo-żylnych. U ok. 60% osób sporą rolę w rozwoju żylaków odgrywają impulsy dziedziczne, które determinują słabszą budowę tkanki łącznej, zawierającej niższą liczba włókien sprężystych, co upośledza umiejętność do prawidłowego kurczenia się i rozszerzania naczyń żylnych. Stojąca postawa ciała człowieka jest następnym faktorem sprzyjającym powstawaniu żylaków. Powiększa ona w ważny sposób ciśnienie w naczyniach żylnych kończyn dolnych, które u zdrowej osoby wynosi od 85 do 95 mmHg a w trakcie poruszania się i skurczu mięśni łydki (tak zwany system "pompy łydkowej") w wyraźny sposób obniża się o około10-20. U osób z niewydolnością zastawek żył powierzchownych spadek ciśnienia w trakcie poruszania się jest mniejszy a przy niewydolności zastawek żył głębokich i perforatorów żył łączących naczynia powierzchowne z głębokimi (tak zwany perforatory) śladowy. Moment ciąży i porodu jest faktorem usposabiającym szczególnie do stworzenia albo zwiększenia się żylaków, który wiąże się z uciskiem powiększonej macicy jak także zmianami hormonalnymi w organizmie ciężarnej kobiety. Jako przyczynę powstawania żylaków należy wymienić także przewlekłe zaparcia stolca, otyłość i noszenie bardzo obcisłej odzieży. Zapobieganie Fundamentalną sposobem zapobiegania powstawaniu żylaków kończyn dolnych jest aktywność ruchowa. Godne polecenia są długie spacery, pływanie albo jazda na rowerze. Osobom, których robota jest stojąca, zaleca się regularne powtarzanie prostych ćwiczeń fizycznych poprawiających krążenie krwi w kończynach dolnych takich jak naprzemienne napinanie i rozluźnianie mięśni łydek albo stawanie na palcach. Profilaktycznie osobom zagrożonym powstaniem żylaków kończyn dolnych można polecić towary o stopniowanym ucisku ( podkolanówki, pończochy albo rajstopy na miarę). Zaleca się wykorzystywanie wyrobów o I (najniższej) klasie ucisku. Rozpoznanie Rozpoznanie dolegliwości żylakowej jest w miarę. Fundamentalnym warunkiem podjęcia prawidłowej decyzji co do metody postępowania leczniczego jest zebrany wywiad, badanie kliniczne i dodatkowe badania diagnostyczne. W trakcie badania należy zwrócić uwagę na: obecność rozszerzonych żył i ich rozmieszczenie rodzaj obrzęku (podudzie, podudzie i/albo udo) zmiany troficzne (przebarwienia skórne, wytwórcze albo cofające się zapalenie skóry i tkanki podskórnej, owrzodzenie, plamy zanikowe) obecność naczyniaków skórnych By stwierdzić niewydolność żylną doktor może wykonać kilka prób, których poprawne wykonane umożliwia poprawną ocenę stanu układu żylnego powierzchownego i głębokiego u większości chorych: Próba Schwarza - Klepnięcie jedną ręką w żylakowo zmienione naczynie i próba wyczucia fali przepływu drugą ręką. Wyczucie fali zwrotnej poniżej klepnięcia jest oznaką niewydolności zastawek. Próba kaszlu - Wyczucie ręką położoną płasko przy ujściu żyły odpiszczelowej (okolice pachwin) drżenia spowodowanego cofnięciem się fali krwi żylnej do żyły odpiszczelowej. Próba Trendelenburga- Uniesioną ku górze kończynę po zapadnięciu się opróżnionych żylaków bandażujemy opaską uciskową w ujściu żyły odpiszczelowej. W pozycji stojącej zwalniamy ucisk. Wypełnienie się błyskawicznie żylaków od ujścia świadczy o jego niewydolności, powolne wypełnianie się od obwodu wyklucza niewydolność zastawkową w ujściu. Póba Perthesa - Po założeniu opaski uciskowej w połowie uda polecamy choremu chodzenie i zginanie kończyny w stawie kolanowym. Wyraźne pomniejszenie się żylaków potwierdza drożność i wydolność żył głębokich na poziomie opaski. Próba Lintona - Po założeniu opaski uciskowej poniżej kolana w pozycji stojące obserwuje się opróżnianie żylaków po uniesieniu kończyny ku górze. W przypadku zastrzeżenia następnym etapem postępowania są badania ultradźwiękowe, które uwidacznia odcinki niedrożne i w dobrym stopniu umożliwia lokalizację zmian podskórnych. Następnym badaniem, które może potwierdzić nieprawidłowości układu żylnego jest flebografia wstępująca i zstępująca. Badanie to pozwala precyzyjnie zobrazować niedrożności, ocenić refluks głęboki i dodatkowo bardzo precyzyjnie umiejscawiają niewydolne perforatory. Powikłania Do najpoważniejszych powikłań dolegliwości żylakowej są postępujące zmiany troficzne skóry szczególnie nasilone w dolnej części podudzia. W miejscach tych skóra staje się cienka, gładka z charakterystycznymi brązowymi plamkami a w późniejszym okresie zazwyczaj w rejonie kostki przyśrodkowej powstaje owrzodzenie a więc ubytek skóry trudno gojący się. Żylaki kończyn dolnych sprzyjają także postępowi zapalenia żył zarówno powierzchownych jak i głębokich. U nie wszystkich osób w razie mechanicznego uszkodzenia poszerzonej żyły może dojść do krwawienie na zewnątrz albo pod powierzchnię skóry powodując stworzenie siniaka. Leczenie Istnieje 5 fundamentalnych metod leczenia przewlekłych zaburzeń żylnych kończyn dolnych: zapobieganie, porady zdrowotne i dotyczące postawy ciała leczenie uciskowe leczenie farmakologiczne leczenie operacyjne leczenie obliteracyjne Zapobieganie, porady zdrowotne i dotyczące postawy ciała Celem zapobiegania jest zahamowanie cofania się krwi (refluksu) i poprawa przepływu obwodowego poprzez powiększenie powrotu żylnego. Można to osiągnąć poprzez: odpoczynek z nogami umieszczonymi ponad poziomu serca) unikanie długotrwałego stania, lub siedzenia unikanie noszenia obcisłej bielizny i gorsetów chodzenie poprawienie podparcia podeszwy i jeśli to niezbędne, zmianę obciążenia stóp walkę z otyłością częsty wypoczynek z nogami uniesionymi do góry ćwiczenia oddechowe leczenie ciepłem dzięki wodnych masaży ozonowych Leczenie uciskowe Leczenie uciskowe niewydolności powierzchownego układu żylnego stosuje się by odtworzyć poprawną różnicę ciśnień pomiędzy powierzchownym a głębokim krążeniem poprzez żyły przeszywające, by zmniejszyć średnicę naczyń powierzchownych i ich przepuszczalność co pozwala przywrócić względnie fizjologicznych warunków dla krążenia krwi. Wykorzystanie znajdują tu zarówno elastyczne jak i nieelastyczne bandaże i różne typy pończoch i rajstop uciskowych. Wybór rodzaju bandaży: elastyczny albo nierozciągliwy zależy od czynności, której będzie poddany powierzchowny układ żylny. W trakcie wysiłku powinien być zastosowany bandaż nieelastyczny w celu utrzymania wyższego ciśnienia w żyłach powierzchownych w porównaniu do głębokich, tak tak aby krew płynęła z układu powierzchownego do głębokiego, podobnie jak u osób zdrowych. Z kolei w trakcie wypoczynku albo w pozycji stojącej rodzaj bandaża nie ma znaczenia, gdyż jedynym przyczyną bandażowania w tym wypadku jest pomniejszenie średnicy żylaka żyły powierzchownej. Dla zapewnienia odpowiedniego ucisku mogą być również zastosowane tak zwane towary o stopniowanym ucisku, a więc podkolanówki, pończochy albo rajstopy. Towary te dostępne są w czterech różnych klasach ucisku (od I do IV), których wybór powinien być dokonany po porozumieniu z lekarzem. Towary uciskowe należy nosić poprzez cały dzień ubierając je rano przed wstaniem z łóżka. Leczenie farmakologiczne Aktualnie użytkowane środki lecznicze poprawiające napięcie ściany żylnej i przeciwdziałające skutkom zaburzeń w mikrokrążeniu i zastojowi limfatycznemu, które to stany zawsze towarzyszą patologii żylnej. Wielu autorów podkreśla spore znaczenie w stosowaniu diosminy i hesperydyny. Pośród produktów naturalnych odgrywają substancje substancje zawierające jako czynnik czynny rutynę, troxerutynę i escynę, natomist pośród produktów syntetycznych sporą rolę odgrywają tribenozyd, heptaminol, hefteron i dobesylan wapniowy. Kolejną ekipą leków użytkowanych w leczeniu dolegliwości żylakowej są leki reologicznie aktywne jak pentoksyfilina i dekstrany. W wielu sytuacjach zachodzi konieczność stosowania leków przeciwzakrzepowych jak antagoniści witaminy K (na przykład acenokumarol) czy heparyna. Leczenie operacyjne Zabieg operacyjny jest fundamentalną sposobem leczenia żylaków kończyn dolnych, bo jako jedyny daje sposobność całkowitego wyleczenia dolegliwości i zazwyczaj efektywnie zabezpiecza przed jej nawrotem. Powszechnie przyjęto dwie sposoby operacyjne: stripping - Zabieg bazuje na podskórnym wyrwaniu całej żyły odpiszczelowej w połączeniu z podwiązaniem i przecięciem niewydolnych żył przeszywających i jest wskazany w sytuacjach niewydolności ujścia żyły odpiszczelowej i odstrzałkowej. odcinkowe wycięcie żył - Ambulatoryjna flebektomia bazuje na wycięciu niewielkich żylaków powierzchownych i wszystkich niewydolnych, żylakowato zmienionych obocznic żylnych. W zaawansowanych postaciach zespołu pozakrzepowego od wielu lat stosuje się operację Lintona, polegającą na podpowięziowym podwiązaniu wszystkich perforatorów i jednoczasowym usunięciu żyły odpiszczelowej i odstrzałkowej. W szczególnie uporczywych sytuacjach owrzodzeń z zadowalającymi efektami użytkowane są przeszczepy skóry. Leczenie obliterujące Leczenie to bazuje na wstrzyknięciu drażniących środków chemicznych do światła żyły w celu wywołania zmian zapalnych śródbłonka z następowym zamknięciem światła żylaka w następstwie jego zwłóknienia. Wadą tej sposoby jest konieczność wielokrotnego powtarzania w miarę niemiłych zabiegów aż do czasu uzyskania zadowalającego efektu kosmetycznego. Liczba powikłań jest wysoce zależna od rodzaju i stężenia środka chemicznego i doświadczenia wykonującego zabieg. Skleroterapia jest użytkowana w leczeniu: czerwonych lub niebieskich mikrożylaków pajączków naczyniowych - promieniście rozgałęzionych skórnych żyłek, które stanowią spory problem kosmetyczny, w szczególności dla osób młodych, a są zbyt małe by można je było zoperować w tradycyjny sposób resztkowych żylaków pozostałych po strippingu
Skutki Zapalenie Mieszków Włosowych:
Objawy włosowych jest to jest powierzchniowe albo głębokie zakażenie mieszków włosowych bakteriami, które wnikają z zewnątrz poprzez mieszek włosa i ujścia przyległych do włosów gruczołów łojowych żylaki kończyn dolnych co znaczy.
Skutki Zakrzepowe Zapalenie Żył Powierzchownych:
Objawy o delikatnym przebiegu wywołana zapaleniem i powstawaniem niewielkich zakrzepów w powierzchownych, umiejscowionych tuż pod skórą żyłach, przeważnie w obrębie kończyn dolnych. Zakrzepica żył żylaki kończyn dolnych krzyżówka.
Skutki Zespół Gilberta:
Objawy odmiennie nazywany okresową żółtaczką młodocianych jest delikatnym zaburzeniem przemiany materii, objawiające się nieznacznym podwyższeniem stężenia bilirubiny pośredniej we krwi. W przebiegu żylaki kończyn dolnych co to jest.
Skutki Zapalenie Ścięgna Achillesa - Przewlekłe:
Objawy ścięgno piętowe) jest największym i najsilniejszym ścięgnem człowieka utworzonym poprzez mięsień brzuchaty łydki i mięsień płaszczkowaty, które przyczepia się do guza kości piętowej. Ścięgno żylaki kończyn dolnych słownik.

Czym jest Żylaki kończyn dolnych słownik Znaczenie Z .

  • Dodano:
  • Autor: