Definicja z ang. Dysphagia, z niem. Dysphagie.
Co znaczy Dysfagia:
ustalenie oznaczające truaności albo niemożność połykania (przechodzenia pokarmów albo płynów z j. ustnej i gardło i przełyk do żołądka). Może być wywołana wieloma powodami, zarówno o charakterze zmian anatomicznych, jak i samej czynności połykania. Do głownych przyczyn anatomicznych należą wady porzełyku, przerost odźwiernika, stany zapalne j. ustnej i żuchwy. Powody zaburzeń czynności połykania mogą być następujące: dolegliwości układu nerwowego dotyczące nerwów obwodowych, połączeń nerwowo mięśniowych albo samego mózgu
- Przyczyny Dezynfekcja:
- Powody niszczenie w środowisku zewnętrznym drobnoustrojów chorobotwórczych Dezynfekcja ma na celu zapobieganie zakażeniom. W odkażeniu stosuje się środki fizyczne (wysoka temp., promienie słoneczne dysfagia.
- Przyczyny Drobnoustroje:
- Powody mikroorganizmy - (odmiennie zarazki, mikroby - nazwa wychodząca z użycia - z gr. mikros - mały, bios - życie). Organizmy jednokomórkowe (mikroskopijnej wielkości, mierzonej w mikrometrach), do dysfagia.
- Przyczyny Dyskopatia:
- Powody polegająca na uszkodzeniu krążka albo krążków międzykręgowych, powód choroby bólowych, tak zwany bólów krzyża, i rwy kulszowej, a więc nerwobólu nerwu kulszowego. Poważniejsze uszkodzenie może dysfagia.
- Przyczyny Dur Plamisty:
- Powody tyfus plamisty, ostra dolegliwość zakaźna przenoszona poprzez wszy; klasyczna postać zwana jest tyfusem głodowym, okopowym; występuje niekiedy epidemicznie, spowodowany jest poprzez riketsje dysfagia.
Czym jest Dysfagia znaczenie w słowniku Definicje D .
