Definicja Schlattera Osgood Choroba

Co to jest Choroba Osgood-Schlattera: Dolegliwość Osgood-Schlattera (osteochondropathia, osteochondrosis tuberositas tibiae, jałowa martwica guzowatości kości piszczelowej) jest samoistnie przemijającą martwicą jałową jądra albo jąder kostnienia guzowatości piszczeli (kostna wyniosłość na podudziu poniżej rzepki, do której przyczepia się mięsień czworogłowy uda.). Dolegliwość występuje regularnie obustronnie, zwykle u chłopców pomiędzy 10 a 15 rokiem życia. Po 16 roku życia spotyka się ją bardzo rzadko. Dolegliwość zwykle samoistnie ustępuje pośrodku ok. 2-12 miesięcy. Powody Powody dolegliwości nie są do końca poznane a rezultaty badań wykazują, iż dolegliwość rozpoczyna się od niewielkiego, podchrząstkowo położonego pola martwicy. Istnieje sporo teorii rozwoju dolegliwości. U dzieci guzowatość kości piszczelowej nie jest jeszcze ostatecznie ukształtowana i stale się rozwija (kostnieje). Aktualnie za przyczynę dolegliwości uważane jest zaburzenia procesu kostnienia rozwijającej się guzowatości. Impulsy sprzyjające zachorowaniu: nadmierne obciążenia fizyczne, na przykład w trakcie uprawiania sportu albo joggingu nadwaga błyskawiczny przyrost organizmu w momencie dojrzewania płeć męska wiek pomiędzy 10 a 15 rokiem życia Symptomy Dzieci przeważnie skarżą się na ból w trakcie wysiłku fizycznego, szczególnie przy prostowaniu kolana, na przykład w trakcie wchodzenia po schodach, skakania albo podnoszenia ciężarów i ból uniemożliwiający klękanie na chorym kolanie. Charakterystyczne jest obrzmiałe, ciepłe i wrażliwe na dotyk zgrubienie poniżej kolana. Powikłania U osób u których nie zastosowano skutecznego leczenia albo które bagatelizowały choroby może rozwijąc się stan zapalny kości i przerost guzowatości piszczeli i stworzenie bolesnego guza poniżej rzepki. Rozpoznanie Chorobę rozpoznaje się opierając się na zdjęcia rentgenowskiego kolana. Leczenie Celem leczenia jest pomniejszenie choroby i uniknięcie powikłań. Bez względu niezbędne jest ograniczenie aktywności fizycznej i przerwa w uprawianiu sportu. U nie wszystkich osób niezbędne może być unieruchomienie kończyny w szynie albo chodzenie dzięki kul. Zabiegi fizykoterapeutyczne takie jak:rozgrzewanie, ultradźwięki, jonoforeza, a w szczególności laseroterapia chorej okolicy, skracają czas trwania dolegliwości. Leczenie farmakologiczne jest leczeniem wspomagającym i bazuje na podawaniu leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych. W rzadkich sytuacjach niezbędne jest wykonanie zabiegu operacyjnego polegającego na usunięciu chorego fragmentu kości