Definicja Rogówkowa Niezborność

Co to jest Niezborność rogówkowa: Niezborność rogówkowa (Astygmatyzm) jest wadą polegającą na niejednakowym załamywaniu w różnych płaszczyznach promieni świetlnych wpadających do oka. Zależy ona przeważnie od wadliwego kształtu rogówki, która w astygmatyźmie przypomina owalny wycinek jaja kurzego, a nie ma prawidłowego kulistego kształtu jak zdrowe oko. Taka budowa rogówki skutkuje, iż obraz widziany poprzez pacjenta jest nieostry w rezultacie niejednakowego załamywania się w różnych płaszczyznach promieni świetlnych wpadających do oka. Np. wpadająca do oka wiązka promieni po załamaniu nie łączy się w jednym punkcie, ale przechodzi poprzez dwie linie ogniskowe znajdujące się w dwóch prostopadłych do siebie płaszczyznach w rezultacie czego obraz punktu znajdujący się w ognisku w osi poziomej jest punktem, z kolei znajdujący się w ognisku w osi pionowej daje rozproszoną, nieostrą wiązkę stanowiącą linię. Odznacza się astygmatyzm regularny gdzie oko posiada dwie ogniskowe i astygmatyzm nieregularny, cechujący się większą ilością ogniskowych. Astygmatyzm zniekształca albo zamazuje widzenie zarówno obiektów znajdujących się blisko jak i daleko. Obraz może wyglądać jak w krzywym lustrze, obiekty są zbyt wysokie, zbyt szerokie czy zbyt zwężone. Astygmatyzm może występować w kombinacji z krótkowzrocznością albo nadwzrocznością. W razie istnienia krótkowzroczności w jednej osi a nadwzroczności w osi prstoopadłej, niezborność taką nazywa się mieszaną (astygmatismus mixtus). Ok. 50% pacjentów z krótkowzrocznością ma również astygmatyzm. Typy astygmatyzmu: niski do 1 dioptrii średni od 1 do 2 dioptrii wysoki od 2 do 3 dioptrii bardzo wysoki 3.00 dioptrii Symptomy W wypadku, gdy wada nie jest poważna system kompensacyjny jest w stanie nadrobić braki i zapewnić poprawne widzenie (na przykład akomodacja, zezowanie, i tym podobne) a kluczowym symptomem dolegliwości jest jest dyskomfort widzenia przy mniejszej wadzie do znacznego pomniejszenia ostrości wzroku a również zniekształcania obrazu podobnego jak "w krzywym lustrze". Astygmatyzm zniekształca albo zamazuje widzenie zarówno obiektów znajdujących się blisko jak i daleko. Wada ta może także powodować częste bóle głowy, pieczenie i przemęczenie oczu. Powody Powodem astygmatyzmu jest nieregularnie ukształtowana rogówka, która skutkuje, iż obrazy świetlne ogniskowane są w dwóch albo w większej ilości oddzielnych miejscach oka, dając zniekształcenie obrazu. Astygmatyzm może powstawać za sprawą wielu czynników, które oddziaływają na rogówkę i soczewkę oka. Pogłębieniu wady sprzyja wiek i zachodzące wspólnie z nim zmiany w strukturze oka. Leczenie Korekcja okularowa To jest najpowszechniej użytkowana forma wyrównywania typowych wad refrakcji takich jak krótkowzroczność. Dobór odpowiednich okularów, już w 1-2 roku życia pomaga wyrównać wadę wzroku w razie zeza u dzieci. By skorygować astygmatyzm niezłożony stosuje się wyłącznie soczewki cylindryczne nie mniej jednak oś cylindra jako optycznie obojętna jest ustawiona w osi prostopadłej do południka korygowanego. W razie niezborności złożonej stosuje się łącznie korekcję sferyczną i cylindryczną. W praktyce kombinację sferyczno-cylindryczną zapewniają soczewki toryczne, które posiadają w każdym południku inny promień krzywizny. Soczewki kontaktowe W większości przypadków okulary dają się z powodzeniem zastąpić poprzez adekwatnie dobrane szkła kontaktowe. Aktualnie popularny jest spory wybór soczewek kontaktowych, które powinny zostać wybrane dla Ciebie w zależności od wady wzroku i po konsultacji z lekarzem okulistą. Szczegółowe wiadomości na ten temat prezentujemy w dziale poświęconym soczewkom kontaktowym. Chirurgia refrakcyjna Chirurgia refrakcyjna jest nowym kierunkiem w mikrochirurgii okulistycznej mającym na celu redukcja albo całkowite uniezależnienie osób z wadą wzroku od okularów albo soczewek kontaktowych. Chirurgia refrakcyjna obejmuje zabiegi operacyjne korygujące wady wzroku przez chirurgiczną zmianę krzywizny rogówki w obrębie źrenicy. Chirurgia refrakcyjna koryguje ogniskowanie obrazu na siatkówkę dzięki: wykonania promienistych nacięć rogówki (keratotomia promienista) wymodelowania odpowiedniej krzywizny rogówki przy wykorzystaniu lasera excimer (PRK, LASIK) Keratotomia promienista była sposobem popularną w latach 70 polegającą na wykonaniu w rogówce kilku głębokich nacięć (do 95 procent jej grubości) promieniście wokół źrenicy w celu zmiany jej siły ognisowania promieni świetlnych. W trakcie gojenia rogówka spłaszcza się, dlatego sposób ta pasuje tylko dla krótkowidzów (od -2 do -8 dioptrii) i osób z krótkowzrocznością i astygmatyzmem. Rezultat operacji zależy w dużej mierze od doświadczenia i precyzji okulisty, który robi cięcia ręcznie. Wadą sposoby jest kilkunastodniowy moment gojenia. U ok. 10 do 30 procent pacjentów po zabiegu nadal potrzebuje okularów (tyle iż słabszych), aby widzieć faktycznie ostro. Regularnie po kilku, kilkunastu latach po zabiegu pacjent znowu musi nosić okulary, tym wspólnie do bliży bo nacięta rogówka spłaszcza się z czasem doprowadzając do dalekowzroczności. Część pacjentów skarży się także na osłabienie ostrości wzroku z upływem dnia. RK jest najtańszym zabiegiem korygującym krótkowzroczność i w najwyższym stopniu ryzykownym dlatego także w Polsce, podobnie jak na świecie, odchodzi się od tej sposoby. Sposoby laserowe Obecnie przeważnie użytkowanymi procedurami chirurgii refrakcyjnej są procedury przy wykorzystaniu lasera excimerowego - PRK i LASIK. Sposoby laserowe polegają na wykorzystaniu lasera excimerowego ( excited dimer= wzbudzona cząstka) do zmiany krzywizny rogówki. Laser excimerowy wytwarza zimną, pulsacyjną wiązkę promieniowania ultrafioletowego o długości fali 193 nonometr a z każdym pulsem laser rozbija molekularne połączenia komórek rogówki z dokładnością do 0,25 mikrona. Regularnie tylko usuwanie 50 mikronów tkanki rogówki ( jest to około 1 grubości włosa) wystarcza, by uzyskać odpowiednią rozmiar korekcji wady wzroku. Laser excimerowy emituje zimne światło, które nie oparza tkanki rogówki, co stanowi jego dodatkowy atut. LASIK ( laser assisted in situ keratomileusis) a więc laser w miejscu keratomilozy jest techniką dwuetapową, której celem jest wymodelowanie powierzchni rogówki tak by mogła ona właściwie ogniskować obraz na siatkówkę. W pierwszym etapie, przy użyciu specjalnego instrumentu zwanego mikrokeratomem, odcinany jest częściowo wierzchni płatek rogówki i odwrócony na bok (tak jak wieczko od konserwy). W dalszym ciągu w drugim etapie promień lasera excimer dokładnie modeluje odkrytą powierzchnię rogówki a po zakończeniu pracy lasera płatek rogówki jest z powrotem ułożony na swoim miejscu. Sposób ta pozwoliła wyeliminować naruszenie budowy anatomicznej rogówki i poszerzyć zakres korygowanych wad. W momencie pooperacyjnym pacjent nie odczuwa bólu jedynie łagodny dyskomfort trwający kilka godz.. Nie jest zmuszony do noszenia opatrunku, co umożliwia operowanie równocześnie obu oczu. Przy tej technice moment rekonwalescencji trwa zazwyczaj kilka dni, w przeciwieństwie do PRK, gdzie ten moment trwać może kilka tygodni. Sposobem LASIK możemy korygować astygmatyzm do 6,0 dioptrii. PRK (photo - refraktive keratectomy) nazywana odmiennie keratektomią fotorefrakcyjną jest zabiegiem na rogówce, którego celem jest odpowiednie wymodelowanie promieniem lasera centralnej powierzchni rogówki tak by ogniskowała ona obraz dokładnie na powierzchnię siatkówki. Usuwanie cienkiej warstwy tkanki rogówki pozwala na jej spłaszczenie albo uwypuklenie i zmianę siły skupiającej całego układu optycznego oka. Bezpośrednio przed zabiegiem, po znieczuleniu oka, usuwa się mechanicznie nabłonek rogówki, a laser działa na głębsze jej warstwy. Po zabiegu oko musi być chronione opatrunkiem a pacjent może odczuwać niewielkie choroby bólowe. U 10-20 procent pacjentów ból może utrzymywać się jednak nawet poprzez kilka tygodni. Ostateczny kształt rogówki określa się po mniej więcej pół roku i dopiero wtedy można w pełni ocenić konsekwencje zabiegu. Dość regularnie, raczej u pacjentów z sporą wadą istnieje niebezpieczeństwo, iż w trakcie gojenia rogówka przybierze kształt inny od zamierzonego co może z czasem doprowadzić na przykład do stworzenia trudnego do korekcji astygmatyzmu. Zdecydowana poprawa ostrości widzenia następuje tuż po zabiegu, lecz całkowitą stabilizację osiąga się po kilku tygodniach. Sposobem PRK możemy korygować astygmatyzm do 2,5 dioptrii. Skuteczność ta sięga 95%-98%, ale w razie większych wad znacząco maleje. Sposobem PRK nie można operować obu oczu równocześnie i niezbędna jest trzymiesięczna przerwa. Wadą wszystkich opisanych metod jest ich nieodwracalność. Jeżeli coś pójdzie źle, trudno to naprawić. Wszystkie zabiegi laserowe (PRK, LASIK) wykonuje się ambulatoryjnie w znieczuleniu miejscowym. Podlegają one jednak pełnym rygorom zabiegów chirurgicznych. Przeciwwskazaniem do wykonania laserowej korekcji wady wzroku są: wiek poniżej 21 lat brak stabilizacji wady jaskra zaćma odwarstwienie siatkówki stany zapalne oczu stożek rogówki i zmiany na rogówce niedobór wydzielania łez cukrzyca dolegliwości tkanki łącznej (tak zwany kolagenozy) - na przykład reumatoidalne zapalenie stawów, sklerodermia, toczeń, guzkowe zapalenie tętnic, łuszczyca, zespół Sjogrena dolegliwości autoimmunologiczne dolegliwości przebiegające z osłabieniem odporności organizmu atopia i mocne alergie aktywne dolegliwości infekcyjne osobnicza skłonność do tworzenia przerośniętych blizn, nazywanych bliznowcami wszczepiony rozrusznik serca ciąża i moment karmienia Przed zabiegiem laserowej korekcji wzroku nie wolno: nosić soczewek kontaktowych miękkich poprzez 3 tygodnie a twardych poprzez 4 tygodnie spożywać napojów alkoholowych minimum 48 godz. przed korekcją korzystać kosmetyków 24 godz. przed zabiegiem Jeżeli stosujesz doustne środki antykoncepcyjne, prosimy, nie odstawiaj ich w momencie 3 miesięcy przed i po zabiegu