Definicja Wietrzna Ospa

Co to jest Ospa wietrzna: Jedna z w najwyższym stopniu zaraźliwych chorób zakaźnych, przeważnie o delikatnym początku, cechująca się wysypką plamkowo- grudkowo- pęcherzykowo- krostkową kończącą się wytworzeniem strupków. Etiologia Chorobę wywołuje zakażenie wirusem varicella-zoster należącym do rodziny Herpesviridae, wrażliwym na impulsy środowiska- wysychanie, podwyższoną temperaturę i promieniowanie UV. Epidemiologia Zazwyczaj na ospę chorują dzieci w wieku od 1 roku do 14 lat (powyżej 90% zachorowań). Podatność na zakażenie jest spora i występuje od urodzenia aż do nabycia odporności co wiąże się przeważnie z przechorowaniem. Niemowlęta mogą mieć częściową odporność przekazaną poprzez matkę, która utrzymuje się do 6 miesięcy. Zachorowania pośród dorosłych zdarzają się rzadko. W przebiegu wirusemii wirus wnika do zwojów nerwów czuciowych gdzie pozostaje w stanie latencji poprzez sporo lat. W razie osłabienia odporności wirus ulega reaktywacji powodując wystąpienie półpaśca. Źródłem zakażenia jest człowiek chory na ospę wydalający wirusa w wydzielinie z górnych dróg oddechowych i w wydzielinie z pęcherzyków znajdujących się na skórze jak także osoba chora na półpasiec u której materiałem zakaźnym jest wydzielina ze zmian skórnych. Zakażenie szerzy się zarówno drogą powietrzno – kropelkową w rezultacie bezpośrednich kontaktów jak także drogą kontaktów pośrednich przez elementy świeżo zanieczyszczone zawartością pęcherzyków. Moment zakaźności Rozpoczyna się około 2 dni przed wystąpieniem wysypki i trwa aż do przyschnięcia ostatnich pęcherzyków. Przebieg dolegliwości Moment wylęgania od momentu zakażenia do wystąpienia pierwszych objawów wynosi od 11 dni do 21 dni. Start dolegliwości jest niewiele charakterystyczny. Występują symptomy ogólnego złego samopoczucia, bólu głowy, osłabienia, niewysoka gorączka, a w dalszym ciągu po około 24 godz. pojawiają się zmiany na skórze, zazwyczaj pierwsze na tułowiu, twarzy, szyji i kończynach w formie małych, czerwonych plamek, które po kilku godzinach przekształcają się w grudki i pęcherzyki z charakterystycznym wgłębieniem w środku. Wysypka występuje rzutami pośrodku paru dni, dlatego można zauważyć na skórze pacjenta w okolicy siebie wykwity w różnej fazie rozwoju od plamki do strupka. Zmiany skórne wywołują zwykle mocne swędzenie. Wysypce towarzyszy gorączka 38-40°C. Po kilku dniach zawartość pęcherzyka mętnieje, tworzy się z niego krosta z czerwoną, zapalną obwódką, która przysycha tworząc brązowo-żółte strupy. Po jakimś czasie strupek odpada pozostawiając małą, owalną brunatnawą bliznę, która w dalszym ciągu znika bez śladu (tylko nadkażone zmiany pozostawiają blizny). Wysypka może trwać od kilku dni do 2 tygodni. Wysypka może dotyczyć także błony śluzowej gardła, górnych dróg oddechowych, spojówek, odbytu i pochwy gdzie przeważnie występuje pod postacią płytkich owrzodzeń. Ospa wietrzna u osoby dorosłej przebiega ciężej niż u dzieci i może wywołać groźne powikłania powodujące niejednokrotnie stan bezpośredniego zagrożenia życia. Powikłania W przebiegu ospy mogą wystąpić powikłania w formie: nadkażeń bakteryjnych zmian skórnych, stanów zapalnych w obrębie ośrodkowego układu nerwowego (zapalenie mózgu, aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, poprzeczne zapalenie rdzenia, porażenie nerwów czaszkowych), Zespółu Reye’a Zespółu Guillaina - Barre zapalenia płuc, zap. mięśnia serca, zap. stawów czy małopłytkowości. Profilaktyka U osób zdrowych, które nie chorowały na ospę i osób z grup ryzyka: pacjenci chorujący na ostrą białaczkę pacjenci poddani leczeniu immunosupresyjnemu pacjenci planowani do przeszczepu narządu pacjenci ze schorzeniami przewlekłymi zdrowe osoby narażone na bliski kontakt z chorymi na ospę wietrzną do 72 godz. po kontakcie z osobą chorą na ospę wietrzną można wykorzystać szczepionkę przeciwko ospie wietrznej:] VARILRIX- spółka SmithKline Beecham Szczepionka może być użytkowana do czynnego uodparniania p/ospie wietrznej u osób od 9 miesiąca życia. Przeciwwskazania do szczepień p/ospie wietrznej: ostre infekcje przebiegające z gorączką, u osób z liczbą limfocytów poniżej 1200/mm3 albo z innymi symptomami upośledzenia odporności komórkowej, nadwrażliwość na składniki szczepionki, ciąża - poprzez trzy miesiące po otrzymaniu szczepionki nie można zachodzić w ciążę, szczepionki nie należy przyjmować poprzez moment trzech miesięcy po wykorzystaniu krwi albo gammaglobuliny, po szczepieniu należy unikać podawania poprzez moment 6 tyg. leków będących pochodnymi kwasu salicylowego. Leczenie W postępowaniu terapeutycznym stosuje się: środki przeciwgorączkowe środki przeciwświądowe - hydroksyzyna, zimne okłady smarowanie roztworem 1% gencjany wykwitów no skórze kąpiele dziecka w roztworze nadmanganianu potasu (unikanie kąpieli może wywołać powikłania bakteryjne) acyklowir w sytuacjach o ciężkim przebiegu o osób z osłabioną odpornością i powikłaniami